شناسایی گذرگاه های پرخطر ریلی- جاده ای بر اساس شاخص خطر

وضعیت هندسی جاده و راه آهن در محل تقاطع آنها نقش اساسی در کاهش یا افزایش تعداد تصادفات وسائط نقلیه جاده ای یا ریلی دارد. همچنین شدت ترافیک، سیستم مسیر ریلی، نوع وسائط نقلیه عبوری از جاده، نوع روسازی جاده (آسفالتی، شنی و خاکی)، سیستم علائم گذرگاهی و مسافت دید (که خود تابعی از وضعیت هندسی گذرگاه است) پارامترهای دیگری هستند که در تعداد و شدت تصادفات نقش مؤثری دارند. با توجه به موارد فوق اولین گام در ایمن سازی گذرگاهها،تعیین اولویت و طبقه بندی آنها در گروههای پر خطر، با خطر متوسط و کم خطر است. در این مقاله ابتدا با استفاده از تجربیات کشورهای توسعه یافته، شاخص خطر تعریف شده برای راه آهن ایران ارایه شده و سپس گذرگاه های ریلی – جاده ای موجود در کل شبکه راه آهن ایران مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج محاسبات بر اساس شاخص خطر و بررسی آمار سوانح 10 سال گذشته سازگاری مناسبی رانشان دادند که براساس آن تدوین برنامه های افزایش ایمنی در گذرگاه ها امکان پذیر می شود.